เต่าตาบอด.. กับโอกาสที่จะเกิดเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก!!

คนเราเมื่อได้เกิดมาแล้ว ถือเป็นความโชคดี เพราะในวัฏสงสารนี้ โอกาสที่จะเกิดเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก..

และหากยิ่งเป็นมนุษย์ที่มีธรรมประจำใจ ได้พบและรู้คุณของพระพุทธศาสนาด้วยแล้วนั้นยากแสนยากยิ่งกว่า..

เปรียบความยากนั้นกับเต่าตาบอดสองข้าง ที่จมอยู่ใต้มหาสมุทรสุดลึก ได้แต่ชอกช้ำมะงุมมะงาหรา วนเวียนอยู่อย่างนั้น เป็นเวลาตั้งร้อยปี จึงได้ผุดขึ้นมาหนึ่งที..

   ซึ่งมันจะผุดมาโดยเอาหัวสอดเข้าในช่องแอก ซึ่งมีรูแคบน้อยนิดที่ลอยกลิ้งไปมาด้วยระลอกคลื่นและแรงลมในมหาสมุทรกันกว้างใหญ่ จึงเป็นการยากลำบากแสนสาหัส..

    ถึงอย่างนั้นยังพอจะมีทาง ที่มันจะเอาคอสอดเข้าไปในช่องแอกแล้วซบหัวอยู่ได้บ้าง!!?

แต่การที่เราจะได้เกิดมา และพบพระพุทธศาสนาได้รู้คุณไตรสรณคมน์นั้น ยิ่งยากแสนยากกว่าการที่เต่าตาบอดจะสอดคอให้เข้าไปในรูแอกนั้นเสียอีก เพราะว่าพระไตรสรณคมน์ กว่าจะอุบัติขึ้นได้นั้น ยากแสนยากยิ่งกว่า...

พระโพธิสัตว์ท่านต้องสร้างพระบารมียาวนานตั้งแสน ๆ กัปกว่าจะตรัสรู้ แล้วถึงจะมีพระไตรสรณคมน์เกิดขึ้น

    เมื่อมนุษย์ทั้งหลายเกิดมาแล้ว ไม่ได้พบพระรัตนตรัย ไม่พบพระพุทธศาสนา ชีวิตที่เกิดมานั้นก็เท่ากับหาสาระแก่นสารมิได้..

เพราะเหตุนี้ เราทุกคนที่ได้เกิดมาแล้ว และได้พบพระพุทธศาสนา เท่ากับว่าได้ผุดขึ้นมาจากมหาสมุทรที่ลึกกว้างใหญ่ได้สำเร็จ

และดวงประทีปแก้ว คือ มรรค ผล นิพพานก็ยังอยู่เหมือนเดิมมิได้หายไปไหน พยายามหาทางออกจากวัฏสงสารนี้ให้ได้ เพื่อจะได้ไปเสวยนิพพานสมบัติอันเป็นบรมสุขกันเสียที..

เกิดบ่อยๆ ก็ทุกข์บ่อยๆ ธรรมดาของสรรพสัตว์ทั้งหลายที่มีความทุกข์ เพราะมี ความผูกพัน ในคน สัตว์ สิ่งของ หากติดบ่วงแห่งความรักและความผูกพัน ย่อมต้องสิ้นฤทธิ์ เพราะตกอยู่ในอำนาจของกิเลสตัณหา ย่อมมีจิตโศกเศร้า เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน

ขอให้ทุกท่านประสบโชคดี
ข้อมูลจาก โลกทีปนี เล่มที 11 หน้า 290 - 291 และ dmc.tv
Cr. เจ้าของภาพ