ชีวิตที่ทรงคุณค่า

การที่พวกเราได้ก้าวเข้ามาสู่เส้นทางธรรม ตั้งใจจะมาเป็นนักรบกองทัพธรรมนี้ ถือว่าเป็นความตั้งใจที่ดีมาก ๆ และดีที่สุดแล้ว เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง 

เพราะสิ่งนี้ หรือภารกิจนี้ คืองานที่แท้จริงของเรา เราเกิดมาพร้อมกับภารกิจหน้าที่ ที่จะต้องทำกันต่อไป ไม่มีถอยหลังกลับ

ฉะนั้นให้รู้สึกเป็นเกียรติ มีปีติ และภาคภูมิใจ ที่ได้รับหน้าที่นี้ เพราะหน้าที่อันยิ่งใหญ่นี้ เราต้องทำกันไปเป็นทีมจึงจะสำเร็จ

บวชเพื่อหน้าที่ที่แท้จริง

ตราบใดที่เรายังไปไม่ถึงจุดหมาย คือที่สุดแห่งธรรม เราก็จะต้องร่วมมือกันต่อไป สานใจกันให้เป็นหนึ่ง ทุ่มเทชีวิตจิตใจสร้างบารมีกันให้เต็มที่  

บารมีของเราก็จะได้เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ บำเพ็ญบารมีให้มากที่สุด เท่าที่เรายังมีเวลาของชีวิต เหลืออยู่ในโลกนี้

การดำรงชีวิตอย่างนี้ ถือว่าเป็นชีวิตที่มีคุณค่า สมกับที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ มาพบพระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย

เพราะคุณค่าของชีวิต อยู่ตรงที่ใครจะได้ทุ่มเท สร้างบารมีได้มากกว่ากัน ได้ปรับปรุงแก้ไขตนเอง ฝึกฝนอบรมตนเอง จนกระทั่งสามารถเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว

แล้วก็ทำหน้าที่ เป็นผู้ให้แสงสว่างแก่โลก เป็นผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตร นำพาเพื่อนมนุษย์ ให้เข้าไปถึงจุดแห่งความสมปรารถนาได้ 

ให้เขาเข้าถึงความสุขที่แท้จริง สุขอันเกิดจากการได้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ได้รู้จักเป้าหมายชีวิตที่แท้จริง

แล้วก็มีกำลังที่จะก้าวเดินต่อไป สู่เป้าหมายนั้นได้ตลอดรอดฝั่ง โดยไม่หวาดหวั่นต่ออุปสรรคใด ๆ กระทั่งมีชัยชนะถึงจุดหมายปลายทาง

ใครทำตรงนี้ได้ บุคคลนั้นมีชีวิตที่ทรงคุณค่า เป็นชีวิตของยอดนักสร้างบารมี ยอดนักรบกองทัพธรรม ที่เป็นที่พึ่งให้กับชาวโลกได้ เป็นทั้งต้นบุญ และต้นแบบให้แก่ชาวโลก

ผู้สืบทอดอายุพระพุทธศาสนา

ผู้มีบุญที่จะมาสืบทอด อายุพระพุทธศาสนาต่อไปในอนาคต เมื่อท่านเหล่านั้น ได้มาเห็นแบบอย่างที่ดี ได้ทราบถึงเป้าหมาย มโนปณิธาน และอุดมการณ์อันสูงส่งนี้ ก็จะยึดถือเป็นเนติแบบแผน ในการสร้างบารมีกันต่อไป 

และจะเกิดแรงบันดาลใจ ในการสร้างบารมี เกิดกำลังที่จะทำความดี และรักษาความดี รวมทั้งรักษาพระพุทธศาสนา ให้คงอยู่คู่โลกตลอดไปด้วย

ดังนั้น สิ่งที่เรากำลังทำอยู่นี้ เป็นประโยชน์ต่อโลกอย่างแท้จริง เราเป็นผู้สถาปนาสิ่งที่ดีงาม ให้บังเกิดขึ้นกับโลก

เราได้ใช้กายมนุษย์ที่มีอยู่นี้ สร้างบารมีชำระกาย วาจาใจ ของเราให้สะอาดบริสุทธิ์ เพิ่มมากขึ้นทุก ๆ วัน ถูกวัตถุประสงค์ของการเกิดมาเป็นมนุษย์ อานิสงส์ผลบุญอันยิ่งใหญ่ไพศาล ก็จะบังเกิดขึ้นกับเรา

บุญนั้นยังเป็นที่พึ่งให้กับเราได้ในยามคับขัน ยามนั้นบุญกุศลที่เราได้สั่งสมอบรมมา และธรรมะที่เราได้ปฏิบัติได้เข้าถึง จะเป็นที่พึ่งอย่างแท้จริงของเรา

ถึงแม้ตอนนี้ เรายังไม่อยากจะจากไป แต่สักวันหนึ่ง เราก็จะต้องจากโลกนี้ไป อย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นเราก็จะต้องเตรียมตัวเตรียมใจของเราให้พร้อม เมื่อวันนั้นมาถึง เราก็จะได้ไม่หวั่นไหว ในการทำศึกชิงภพ ภพของสุคติ

เพราะฉะนั้น เวลาที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิด ในโลกมนุษย์ ให้ตั้งใจสร้างความดีกันให้เต็มที่ สร้างให้ได้มากที่สุด เท่าที่เราจะสร้างได้

คุณครูไม่ใหญ่

(๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๕)

จากหนังสือ ชีวิตลิขิตได้ หน้า ๘๓- ๘๕  

ภาพดีๆ ๐๗๒