ที่เกิด ที่ดับ ที่หลับ ที่ตื่น

ธรรมะเป็นของละเอียด เป็นของลึกซึ้ง และเป็นสิ่งสำคัญที่ทุกคนไม่ควรปล่อยผ่านหรือดูเบา เราควรหมั่นฝึกใจของเราให้เป็นใจที่หยุด ใจที่นิ่งอยู่ภายกลางกาย หรือที่เรียกว่า ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ นั่นเอง

แหล่งภาพจาก achemnitz.blogspot.com

ฐาน ที่ ๗ นี้จึงสำคัญมาก ซึ่งอยู่เหนือจากฐานที่ ๖ อยู่ในกลางท้อง ในระดับเดียวกับสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านกล่าวว่าเป็นที่เกิด ที่ดับ ที่หลับ ที่ตื่น และสำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือ เป็นทางไปสู่อายตนนิพพานด้วย เป็นที่เกิดเวลาสัตว์โลกมาเกิด รวมทั้งตัวของเราด้วย

กายทิพย์จะเข้ามาทางปากช่องจมูกของบิดา ท่านหญิงเข้าข้างซ้าย ชายเข้าข้างขวา แล้วก็มาตามฐานต่าง ๆ มาฐานที่ ๒, ๓, ๔, ๕, ๖ แล้วก็มาหยุดฐานที่ ๗ แล้วก็ไปถ่ายให้กับมารดา ก็ยังจะต้องเข้าไปทางปากช่องจมูกของมารดา ไปตามฐานต่าง ๆ แล้วก็ไปตั้งอยู่ที่ฐานที่ ๗ ตรงนั้น นี่เรียกว่ามาเกิด ถ้าเวลาไปเกิด ใจของเราจะมาหยุดนิ่งอยู่ที่ฐานที่ ๗

ตอนนี้จะเห็นกรรมนิมิต สิ่งที่เราได้กระทำตอนที่ยังแข็งแรงอยู่ตั้งแต่ต้นเลย ปฐมวัย มัชฌิมวัย ปัจฉิมวัย จะมาปรากฎสิ่งใดที่แรงกล้ามากก็จะชัดเจน สิ่งใดที่ทำอย่างสม่ำเสมอก็จะชัดเจนเรียงลงมาอย่างนั้น ถ้าหากเป็นกรรมดี สิ่งที่ดี ภาพที่ฉายให้เห็น ปรากฎด้วยตัวของเราเองคนเดียว นั่นน่ะก็จะเป็นภาพที่ดี นำมาซึ่งความปีติโสมนัส 

มีความปลื้มชื่นอกชื่นใจ ตอนนั้นแม้เราจะพูดไม่ได้ แต่ว่าใจนั้นเบิกบาน  ใบหน้าก็จะผ่องใส จนเป็นที่แปลกใจ ของผู้มาเยี่ยม ที่อยู่เคียงข้างเรา ใกล้ ๆ เตียงคนป่วยนั้นว่า เอ! ทำไมเราถึงสดชื่นทั้ง ๆ ที่ป่วยอยู่ แล้วก็จะเห็นคตินิมิต คือสุขติภพ เห็นบริวารนำราชรถมารอรับเรา เห็นวิมานของเราบ้าง เห็นแต่สิ่งที่ทำให้เราปลื้ม ชื่นอก ชื่นใจ

ตรงกันข้าม ถ้าหากว่าเราทำบาปอกุศลกรรม ถ้าแรงกล้า มันก็มาฉายให้เห็นตอนนั้นแหละ ฆ่าคน ฆ่าวัว ฆ่าควาย ฆ่าอะไรต่าง ๆ หรือทำสิ่งที่ไม่ดี มันก็มาให้เห็นตอนนั้น เห็นด้วยตัวเอง ฉายให้เห็นเป็นภาพ ตอนนี้แหละ บางคนเปลี่ยนเสียงร้อง มาเป็นเสียงวัวเสียงควายก็มี บางคนหน้าตาผิวพรรณก็ซบซีด คตินิมิตเห็นแล้วจะไปอบาย เห็นได้ด้วยตัวของตัวเอง 

ตรงนี้แหละ เห็นกันตรงนี้ ตอนนี้ แล้วจิตก็จะตกศูนย์วูบไปฐานที่ ๖ ฐานที่ ๕, ๔, ๓, ๒, ๑ ไปแสวงหาที่เกิดกันต่อไป ตามกรรมที่ตัวได้กระทำเอาไว้ นี่เรียกว่าไปเกิด ตื่นหลับก็ตรงนี้ เวลาหลับก็หลับตรงฐานที่ ๗  ตื่นก็ตื่นตรงนี้ เกิด ดับ หลับ ตื่น ตรงฐานที่ ๗ ตรงนี้ที่เดียว

แล้วก็เป็นทางไปสู่อายตนนิพพานด้วย ทางหลุดทางพ้นจากกิเลสอาสวะ จากภัยในสังสารวัฏ จากความทุกข์ทรมานก็ตรงนี้น่ะ จะเข้าถึงหนทางแห่งความบริสุทธิ์ ถึงความสุขที่แท้จริง รู้เรื่องราวความจริงของชีวิตก็ตรงนี้เหมือนกัน ตรงฐานที่ ๗ ตรงนี้แหละ

เพราะฉะนั้นเราต้องรักตัวเองให้มากๆ ต้องรักษาใจให้ใส ๆ ด้วยการฝึกสมาธิบ่อย ๆ เพื่อใจของเราจะได้หยุดนิ่ง อยู่ภายในตัวของเราตลอดเวลา  ฝึกให้ชำนาญ ทั้งวัน ทั้งคืน ทั้งหลับ ทั้งตื่น นั่ง นอน ยืน เดิน เพราะเมื่อมีสิ่งใดมากระทบกระเทือน หรือมีสิ่งใดมายั่วเย้าให้เกิดอารมณ์ก็จะรู้สึกเฉย ๆ และยังจะเป็นทางให้เกิดบุญกุศลจากการเป็นกัลยาณมิตรได้อีก เพราะเมื่อใครเห็นเราใจใส เขาอยากจะทำใจให้ใสตามเราไปด้วย จึงเกิดบุญกระแสบุญที่จะเกิดต่อๆ กันไป

คุณครูไม่ใหญ่  ๒๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

หนังสือชีวิตลิขิตได้ ที่เกิด ที่ดับ ที่หลับ ที่ตื่น หน้า - ๕๑ - ๕๓

ภาพจากเพจการบ้าน, dmc.tv