สมบัติทั้ง ๓

มหาทานบารมี ที่เรานำปัจจัย ๔ มาฝากฝังไว้ในพระพุทธศาสนานี้ จะไปเป็นสมบัติใหญ่ ติดตัวเราไปทุกภพทุกชาติ ทำให้เราสร้างบารมี ได้สะดวกสบาย ง่ายดายกว่าชาตินี้

พอลงมาเกิด ก็เป็นอุปกรณ์ ในการสร้างบารมีของเรายิ่ง ๆ ขึ้นไป ถ้ามีบารมีมาก ได้ที่สุดแห่งรูปสมบัติ คือ ได้กายมหาบุรุษ

ที่สุดแห่งทรัพย์สมบัติ คือ ได้สมบัติจักรพรรดิ

ที่สุดแห่งคุณสมบัติ ทำให้ได้วิชชา คือ วิชชา ๓ วิชชา ๘ อภิญญา ๖ วิโมกข์ ๔ ปฏิสัมภิทาญาญาณ ๔ ที่สุดจะไปรวมประชุมกันอยู่ตรงนั้น

แต่ถ้าหากบารมียังอ่อน ๆ อยู่ ก็ได้ลดหย่อนกันลงมา

และบุญบารมีที่เราได้สั่งสมมานั้นยังส่งผล ทำให้ความฝืดเคืองในภพชาติต่อไปจะหมดสิ้นไป ด้วยมหาทานบารมี ที่เราสั่งสมกันอย่างสม่ำเสมอ

แต่ถ้าหากใครทำไม่สม่ำเสมอ สมบัติก็จะมาเป็นช่วง ๆ เป็นตอน ๆ เราประกอบเหตุอย่างไร ผลก็เป็นอย่างนั้น

เพราะในชีวิตของสังสารวัฏ มีแต่เรื่องเหตุกับผล ประกอบเหตุอย่างนี้ ผลก็ต้องเป็นอย่างนั้น ที่มีผลอย่างนี้ เพราะประกอบเหตุจากสิ่งโน้น

มีแต่เรื่องเหตุเรื่องผลทั้งนั้น

ไม่ใช่เรื่องงมงายเลย

โอวาทจากคุณครูไม่ใหญ่

๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

หนังสือเมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม ๓ (หน้า ๔๖-๔๗)

ภาพดี ๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน