ผู้ปรารถนาบุญอย่างยิ่ง

เมื่อเราทำบุญแล้ว อุทิศส่วนกุศล ไปให้หมู่ญาติที่ละโลกไปแล้ว หมู่ญาติเขาก็จะอนุโมทนาสาธุการ เมื่ออนุโมทนาสาธุการแล้ว จากทุกข์มากก็ทุกข์น้อย ทุกข์น้อยก็พ้นทุกข์

สุขน้อยก็สุขมาก สุขมากแล้วก็มากเพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ

ญาติที่ละโลกไปแล้ว เมื่อพ้นทุกข์ และมีสุขด้วยบุญที่เราอุทิศไปให้เขาจะอนุโมทนา ขอบคุณด้วยความชาบซึ้ง

พวกที่พ้นจากอบาย ก็จะดีใจมากเป็นพิเศษ จะตื่นเต้นดีอกดีใจจนออกนอกหน้า

ส่วนที่อยู่ในสุคติภพ ก็จะมีอาการปลื้มใจ อย่างสงบเสงี่ยมสง่างาม อาการก็จะแตกต่างกันไป

ส่วนผู้ที่ยังต้องเสวยวิบาก เป็นสัตว์เดร็จฉานอยู่ ก็ต้องรอคอยจังหวะ แต่ก็ได้ลดหย่อนกระแสวิบากกรรม จากที่จะต้องใช้กรรมจำนวนมากชาติ ก็ลดหย่อนลงมา

ผู้ที่อยู่ในปรโลกมีความปรารถนาบุญอย่างยิ่ง

เพราะบุญเป็นทุกสิ่งในปรโลก

เนื่องจากชีวิตในปรโลกไม่มีการทำกิจแบบมนุษย์

ไม่ต้องทำมาหากิน ไม่มีการค้าขาย

ไม่มีการทำไร่ ทำนา ทำสวน

เป็นอยู่ได้ด้วยบุญ และบาปที่กระทำไว้ตอนเป็นมนุษย์

เมื่อผู้มีชีวิตอยู่อุทิศส่วนกุศลไปให้

ก็จะตรงกับที่ผู้รับปรารถนา และก็ใช้ได้ด้วย

และเนื่องจากเขาได้ไปเห็นผลแห่งการกระทำแล้ว

เขาจะตั้งจิตอธิษฐาน ให้เราสั่งสมแต่กุศลธรรมตลอดชีวิต

ให้เราเป็นผู้ไม่ประมาทในการสั่งสมบุญ

ให้ทำทาน ไม่ให้มีความตระหนี่ ไม่หวงแหนทรัพย์ที่ได้มา

แล้วอำนวยพรให้เราเจริญรุ่งเรือง ในการประกอบสัมมาอาชีวะ

ให้อยู่เย็นเป็นสุข ต่างก็มีความปรารถนาดีซึ่งกันและกันอย่างนี้

โอวาทจากคุณครูไม่ใหญ่

๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

เมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม ๓ (หน้า ๑๑๔-๑๑๕)

ภาพดี ๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน