บวชเป็นพระ สุขในชีวิตแบบพระ

ชีวิตสมณะ ถ้าใช้ชีวิตด้วยการหยุดกับนิ่ง

คือทำอย่างที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านสอน

ให้ระวังรักษาจิตดวงเดียว

ไม่ต้องไปคิดเรื่องคน สัตว์ สิ่งของ

เอาใจหยุดนิ่ง ๆ สบาย ๆ ภายใน มันมีความสุขนะ

แล้วมีเรื่องที่น่าศึกษา ทุกขั้นตอนที่ผ่านไปมันมีความสุข

มีทั้งความรู้ มีทั้งความสุข ใจก็เบิกบานอย่างบอกไม่ถูก

เหมือนเอาปิ่นโตที่ใส่อาหารมา

เราเปิดฝาชั้นแรกว่าอร่อยแล้ว

พอยกไปชั้นที่ ๒ อร่อยกว่านั้นเข้าไปอีก

ชั้น ๓ ชั้น ๔ ชั้น ๕ เป็นเถา ๆ ยาวเหยียดไปเลย

วันนี้หยุดได้แค่นี้ว่าอร่อยแล้ว

หยุดหนักเข้าไปอีก หยุดในหยุด

อร่อยกว่าเดิมเข้าไปอีกเรื่อย ๆ เลย

บวชเป็นพระ มีความสุขนะ

แต่ต้องเข้าใจงานของพระ

โยมก็ต้องเข้าใจงานของพระด้วย

แต่เดิมพระท่านก็เป็นคฤหัสถ์

มีชีวิตเหมือนชาวโลกทั่วไปที่ต้องทำมาหากิน

แต่เพราะเห็นภัยในวัฏสงสารจึงออกบวช

เห็นว่าชีวิตครอบครัวมันอึดอัด คับแคบ มีแต่เรื่องกังวลวุ่นวาย

มีแต่ปัญหา ก็เลยปลีกตัวมาออกบวช

แล้วก็มาเรียนรู้เรื่องของพระ มาทำงานแบบพระ

ศึกษาฝึกฝนธรรมะ แล้วก็นำไปสั่งสอน

เพราะฉะนั้น จะไปหาว่าพระขี้เกียจ

เอาเปรียบสังคม ไม่ถูกนะ

ก็ท่านเป็นพระ ก็ต้องทำกิจของพระ

จะให้ไปทำอย่างฆราวาสไม่ได้

ชาติหนึ่งคนหนึ่ง ทำได้อย่างเดียว

ถ้าคฤหัสถ์ก็ต้องทำมาหากิน

จะให้มาศึกษาธรรมะถึงขั้นละเอียดลึกซึ้ง มันยาก

เพราะฉะนั้นก็ต้องให้โอกาสกับผู้ที่เห็นภัยในวัฏสงสาร

หมดความจำเป็นที่จะใช้ชีวิตในเพศคฤหัสถ์ออกบวช

เราก็สนับสนุนท่าน ให้ท่านได้ทำความเพียร

ท่านก็จะได้เรียนรู้ศึกษาธรรมะให้ละเอียดลึกซึ้ง

แล้วก็นำมาถ่ายทอดให้ความรู้แก่ญาติโยม

โยมทำงานมาเหนื่อย ๆ ก็จะได้ฟังธรรมจากท่าน

พระฝากท้องเอาไว้กับโยม โยมก็ฝากเรื่องจิตใจเอาไว้กับพระ

พระฝากกาย โยมฝากใจ ต่างก็เกื้อกูลกัน

เพราะฉะนั้นอย่ามองว่า พระขี้เกียจ เอาเปรียบสังคม

แต่ท่านทำประโยชน์ให้สังคม โดยทำหน้าที่เป็นครูสอนศีลธรรม

เป็นแบบอย่างที่ดีของคนดีทีีโลกต้องกา รและโลกไม่เคยเห็นด้วย

และเป็นแหล่งแห่งความรู้ ที่สอนเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต

เป็นแหล่งแห่งเนื้อนาบุญ ต้องแบ่งหน้าที่กันทำ

เพราะฉะนั้น ใครมองแคบ ๆ ตื้น ๆ ว่า พระเอาเปรียบสังคม

เลิกคิดนะ มองใหม่ พระเป็นพระก็ต้องทำแบบพระ

โยมเป็นโยมก็ต้องทำแบบโยม

และพระเป็นครูสอนศีลธรรมที่ถูกที่สุด

ปีหนึ่งมีผ้าแค่ ๓ ผืน เปลี่ยนปีละชุด

อาหารวันละมื้อ บางแห่ง ๒ มื้อแค่นั้น

โอวาทจากคุณครูไม่ใหญ่

๑๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

เมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม ๓ (หน้า ๑๔๔-๑๔๗)

ภาพดี ๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน