เรื่องการปฏิบัติธรรม เป็นเรื่องหลัก

สิ่งที่เกื้อหนุนการปฏิบัติธรรม ที่จะทำให้ใจเราหยุดนิ่งได้เร็ว

ประการที่ ๑ ต้องหัดเป็นคนมองโลกไปตามความ เป็นจริง ไม่ได้หมายความว่า ให้มองโลกในแง่ดี หรือแง่ร้าย แต่ให้มองโลกไปตามหลักโลกธรรม ๘ คือ มีลาก-เสื่อมลาก มียศ-เสื่อมยศ มีคนสรรเสริญ-มีคนนินทา มีสุข-มีทุกข์

ธรรม ๘ ประการนี้ จะวนเวียนในชีวิตประจำวัน ของเราอยู่ตลอดเวลา เมื่อมันมากระทบ เราจะต้องไม่หวั่นไหว ทำใจให้เป็นกลาง ๆ เพราะว่ามันเป็นธรรมดาโลก

ประการที่ ๒ ทำใจให้เป็นกุศล ให้เบิกบานแช่มชื่นอยู่เสมอ ใครเป็นคนหงุดหงิด ฉุนเฉียว เจ้าอารมณ์ ใจร้อน แง่งอนอะไรต่าง ๆ ต้องทิ้งไปให้หมด อย่าไปอนุรักษ์ไว้ แล้วทำใจของเราให้ผ่องใส ให้เยือกเย็น สบาย ๆ

ประการที่ ๓ มองทุก ๆ คน เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันหมดทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม

จะเป็นสามี ภรรยา พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย บุตร ธิดา หรือเพื่อนร่วมงานของเรา ให้มองว่า เป็นเพื่อนร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตาย มีความเสมอเหมือนกันหมดทุกคน และมีความปรารถนาดีให้กับเพื่อนเราทุก ๆ คน

เมื่อเรามองอย่างนี้ สิ่งที่เราจะได้รับ คือ ใจเราสบายไม่หงุดหงิดง่าย ไม่ฉุนเฉียวง่าย ไม่เจ้าอารมณ์ง่าย จะนั่งนอนยืนเดิน มีความรู้สึกเหมือนมีมิตรสหายอยู่ห้อมล้อมตัวเรา เมื่อทำบ่อย ๆ ความรู้สึกนี้จะเกิดขึ้นมาเอง

ประการที่ ๔ มองโลกให้ว่างเปล่า ไม่มีอะไรเป็นแก่นสาร จะทำมาหากิน หรือทำการกิจอันใดเราก็ทำไปอย่างเต็มที่ แต่ไม่ติดอะไร เฉย ๆ

นำสิ่งแวดล้อมต่าง ๆ ในชีวิตประจำวัน ตั้งแต่ตื่นนอน จนกระทั่งเข้านอน  มาเป็นอุปกรณ์ ในการฝึกอย่างนี้ เวลามานั่งสมาธิจะง่าย เพราะใจมันสบายตลอดทั้งวันอยู่แล้ว เนื่องจากเราไม่ติดเรื่องกระจักกระจิ๊ก เรื่องปลีกย่อย มุ่งแต่เรื่องหลักใหญ่ คือ การปฏิบัติธรรม   เรื่องปลีกย่อยที่จะทำให้ใจขุ่นมัวก็หมดไป

พอใจสบาย เบิกบาน ยังไม่ทันนั่งขัดสมาธิ ตายังไม่ทันหลับ ใจก็หยุดนิ่งลงไปเลย ทำอย่างนี้ได้แล้ว หยุดนิ่งเฉยก็จะมาเองเลย

จำไว้ว่า ธรรมกายเป็นเป้าหมายของชีวิต นอกนั้นเป็นเครื่องประกอบกันมา จับหลักตรงนี้ให้ได้ แล้วจะมีความสุข สบาย และจะเข้าถึงธรรมภายในกันทุกคน

คุณครูไม่ใหญ่

๓ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๕

สิ่งที่ต้องแสวงหา เล่ม ๒ (หน้า ๑๗๑ - ๑๗๓)

ภาพดีๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน