แม้ป่วยก็ปฏิบัติธรรมได้

พยายามเพิ่มชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลาง เอาไว้ให้มาก ๆ ประสบการณ์ภายในจะดียิ่งขึ้นไปเรื่อย ๆ อย่ามีข้อแม้ ข้ออ้าง เงื่อนไข ทำให้เราไม่มีเวลาปฏิบัติธรรม ไม่มีเวลาหยุดนิ่ง

การมีข้อแม้ ข้ออ้าง เงื่อนไข ไม่เป็นประโยชน์กับการเข้าถึงธรรม ถ้าเราจะตั้งข้อแม้ ข้ออ้าง และเงื่อนไข เราตั้งได้ตลอดเวลา มันเป็นไปด้วยอำนาจกิเลส พญามารที่เข้าไปบังคับเอาไว้ ให้เราเกิดความรู้สึกชนิดนั้น

คนเราแม้ป่วยก็ปฏิบัติธรรมได้ แม้มีการกิจมากแค่ไหนก็สามารถแสวงหาชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลางได้

หลวงพ่อได้เคยพบคนมาหลายประเภท ตั้งแต่ป่วยเล็กน้อย ป่วยปานกลาง ป่วยจนใกล้จะตาย ตั้งแต่มีการกิจน้อย ภารกิจป่านกลาง ภารกิจมาก ได้พบมาหมดแล้ว แต่ท่านเหล่านั้นสามารถปฏิบัติธรรมได้ เพราะการปฏิบัติธรรมเป็นงานทางใจ สามารถทำควบคู่กันไปได้กับการกิจประจำวัน

อย่าให้สิ่งเหล่านี้เป็นเงื่อนไข เป็นข้ออ้าง ที่จะทำให้เรามีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลางน้อย

การมีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลางน้อย เท่ากับเรายึดเวลาที่จะเข้าถึงธรรมออกไปอีก เป็นเดือนเป็นหลาย ๆ เดือน เป็นปี หรือหลาย ๆ ปี

เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้อีกไม่นาน เดี๋ยววันเดี๋ยวคืน เดี๋ยวก็จะหมดเวลาแล้ว ร่างกายเสื่อมลงเรื่อย ๆ จนกระทั่งใช้ไม่ไหว และตายไปในที่สุด ถ้าหากเรามีข้อแม้ ข้ออ้าง และเงื่อนไข ก็จะยิ่งทำให้เรามีเวลาหยุดนิ่งน้อยลงไปเรื่อย ๆ แค่เวลาปกติ ที่เราไม่มี ๓ อย่างนั้นก็เหลือน้อยอยู่แล้ว

วันหนึ่งมี ๒๔ ชั่วโมง แบ่งเป็นเวลานอนหนึ่งในสามของชีวิต เวลาบริหารขันธ์ & ปฏิบัติการกิจส่วนตัว เวลารับประทานอาหาร บริหารร่างกาย ก็หนึ่งในสามของชีวิต อีกหนึ่งในสามสำหรับการทำงาน ประกอบสัมมาอาชีวะหาปัจจัย ๔ เลี้ยงชีพ

หมายความว่า ๒๔ ชั่วโมง นั้น พักผ่อน ๘ ชั่วโมง บริหารขันธ์อีก ๘ ชั่วโมง ทำงาน ๘ ชั่วโมง ถ้าหากเราอายุ ๖๐ ปี เราหมดเวลาไปกับการนอน ๒๐ ปี รับประทานอาหาร ออกกำลังกาย ทำความสะอาดร่างกายอีก ๒๐ ปี ที่สูญเปล่าทำงานประกอบสัมมาอาชีวะอีก ๒๐ ปี

แล้วเราจะมีเวลาไหนที่จะให้กับชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลาง นี่แค่เป็นเวลาปกติ เหตุการณ์ปกติ ยังไม่ได้รวมนับเวลาเจ็บไข้ได้ป่วย ยังมีเวลาอยู่นิดเดียวเท่านั้น

เราจึงจำเป็นจะต้องแทรกเวลาหยุด นิ่ง และกลาง ในการกิจประจำวัน ไม่ว่าเราจะประกอบการกิจอันใดก็ตาม ให้สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ควบคู่กันไป เหมือนเรารับประทานอาหาร ควบคู่กับการหายใจ ทำด้วยกันไปทั้งสองอย่าง งานทางใจกับงานในชีวิตประจำวัน สามารถไปด้วยกัน ได้ถ้าทำได้อย่างนี้ทุกวัน อย่างสม่ำเสมอ ไม่ช้าจะเข้าถึงธรรมได้อย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นต้องไม่ประมาท ใช้เวลาที่อยู่ในโลกนี้ ให้เป็นประโยชน์อย่างเต็มที่นะลูกนะ

ธรรมะจากคุณครูไม่ใหญ่

๒๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๓๕

สิ่งที่ต้องแสวงหา เล่ม ๒ (หน้า ๒๐๓ - ๒๐๕)

ภาพดีๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน