ค่อย ๆ สั่งสมความละเอียด

ถ้าหยุดได้วันนี้...ก็เข้าถึงวันนี้

หยุดได้พรุ่งนี้...ก็เข้าถึงวันพรุ่งนี้

หยุดได้ตอนไหน...ก็เข้าถึงตอนนั้น

ฝึกเอาไว้ให้คล่องในทุกอิริยาบถ นั่ง นอน ยืน เดินทำไปเรื่อย ๆ ความละเอียดมันต้องค่อย ๆ สั่งสม ค่อย ๆ เพิ่มพูนไปเรื่อย ๆ เราจะปุ๊บปั๊บให้มันละเอียดไปเลยนี่ยาก แล้วก็ไม่เคยเจอเลย ต้องค่อย ๆ สั่งสมไป

วันนี้เราละเอียดได้แค่นี้ พรุ่งนี้ก็ละเอียดเพิ่มขึ้น แล้วก็จะโล่งไป ชัดไป ใสไป สว่างไป ใหม่ ๆ ก็คุ่ม ๆ ค่ำ ๆ กันไปก่อน ต่อไปก็ชัดขึ้น ใสขึ้น สว่างขึ้น

องค์พระตอนแรกอาจจะทึบ อาจจะแข็งกระด้างก็ช่างท่าน เราหยุดนิ่งไปเรื่อย ๆ จริง ๆ แล้วท่านนุ่มนวล แต่ใจเรายังไม่ละเอียด พอเราหยุดไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็จะนุ่มนวลขึ้นมาเอง 

จะสว่างขึ้นมา ตั้งแต่เหมือนดวงอาทิตย์ ตอนเช้าสาง ๆ กระทั่งค่อย ๆ กระจ่างแจ้งไปเรื่อย ๆ กระทั่งเหมือนดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน เป็นแสงแก้วที่สุกใส แล้วองค์พระ ก็จะโตใหญ่ไปเรื่อย ๆ

ธรรมะจากคุณครูไม่ใหญ่

๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

สิ่งที่ต้องแสวงหา เล่ม ๒ (หน้า ๒๓๒ - ๒๓๓)

ภาพดีๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน