แพ้ชนะรู้กันวันเดียว

อย่าเพิ่งตาย ถ้ายังไม่เข้าถึงพระธรรมกาย อย่าเอาร่างกาย ชีวิตจิตใจของเราไปถล่มทลาย อย่าเอาไปใช้ในสิ่งที่ไม่เป็นสาระแก่นสาร ที่ไม่เป็นประโยชน์ของชีวิต

จะทำมาหากินอะไรที่เป็นสัมมาอาชีวะ ก็ทำไปเถอะ แต่อย่าทิ้งการปฏิบัติธรรม ให้ธุรกิจกับจิตใจไปคู่กัน ธุรกิจทำให้เราได้ปัจจัย ๘ มาหล่อเลี้ยงสังขารเพื่อดำรงชีพ เอาไว้สำหรับปฏิบัติธรรม ศึกษาค้นคว้าให้ให้ใด้เข้าถึงพระธรรมกายในตัว

"พระธรรมกาย" นี้มีมานานแล้ว ตั้งแต่ปฐมชาติ แต่ว่ามีเหมือนไม่มี เพราะเราไม่ได้เอาใจใส่ เราไม่รู้ หรือรู้แล้วไม่เอาใจใส่ ไม่ประพฤติปฏิบัติกันอย่างจริง ๆ จัง ๆ เพราะฉะนั้นมีจึงเหมือนไม่มี เหมือนนั่งทับทรัพธ์อยู่อย่างนั้น ทรัพธ์มีประโยชน์ก็เอามาใช้ประโยชน์ไม่ได้ เหมือนน้ำที่อยู่ใต้ดิน เราเดินอยู่บนน้ำได้ดิน แต่ถ้าไม่เจาะลงไปให้ถึง ก็เอามาใช้ไม่ได้

พระธรรมกายในตัวก็เช่นเดียวกัน ถ้าหากว่าเราไม่ขยันประพฤติปฏิบัติธรรม ให้สม่ำเสมออย่างถูกวิธี ก็ยากที่จะเข้าถึง เพราะฉะนั้นอย่าเพิ่งตาย ถ้ายังไม่ได้ธรรมกาย

ชีวิตที่เหลืออยู่นี้ สงวนความแข็งแรงเอาไว้ให้ดี ประพฤติปฏิบัติธรรมทุกวัน การบ้านที่ให้เอาไว้ ก็หมั่นทำหมั่นฝึกซ้อม ซ้อมรบกันทุกวัน ซ้อมกันเป็นปี เป็นหลาย ๆ ปี แพ้ชนะรู้กันวันเดียว คือวันศึกสงครามชิงภพ ปิดงบดุลชีวิต

เราทุกคนต้องตาย ต้องไปปรโลก เราจะหลีกหนีปรโลกไม่ได้ ไม่ว่าเราจะยินดีหรือไม่ยินดีก็ตาม ปฏิเสธได้จะมียศถาบรรดาศักดิ์สูงต่ำแค่ไหน ก็ปฏิเสธปรโลกไม่ได้

ชีวิตหลังจากตายแล้วยาวนาน นานมาก ๆ นานจนเราคาดไม่ถึง เพราะฉะนั้นอย่าประมาทในชีวิต

ไม่ประมาท ก็คือแพ้ชนะรู้กันวันเดียวให้เยอะ ๆ สำคัญและง่ายที่สุด คือ ปฏิบัติธติรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้

พระธรรมกายจะเป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างแท้จริงของตัวเรา ไม่ว่าเราจะอยู่บนเตียงคนป่วย หรืออยู่ในสถานการณ์ใด ๆ ก็ตาม ที่ดับขัน พระธรรมกาย ในตัวจะเป็นป้อม เป็นค่ายปกป้องผองภัย แต่ถ้าหากว่า ต้องเจอวิบากกรรมที่หนักหนาสาหัส หนักก็จะเป็นเบา เบาก็หาย หรือถ้าตายก็ไปดี

ธรรมกายเป็นที่พึ่งของเราทั้งในโลกนี้ และโลกหน้าเข้าถึงแล้วย่อมบันเทิงทั้งในโลกนี้ ละโลกไปแล้วก็บันเทิง ในโลกหน้าด้วย ทำให้ได้ตั้งแต่เป็นกายมนุษย์นะ

สักวันหนึ่ง ทุกคนจะต้องไปเจอสภาวะที่ดับขัน เราจะต้องเปลี่ยนสภาวะนั้น ให้เป็นสกาวะแห่งสันติสุข สุขด้วยการอยู่ในอู่แห่งทะเลบุญ ในกลางพระธรรมกาย ให้เห็นท่านชัดใส แจ่ม ให้ได้ตลอดเวลาเลย

จะยิ้มได้เมื่อภัยมา เมื่อเข้าถึงพระธรรมกาย ใจจะใส ๆ สว่างไสว ถ้ายังเข้าไม่ถึงจะยิ้มยาก เวลาเจอภัย จะหดหู่ใจ จะหมองใจ ต้องถึงธรรมกายนี่แหละ ถึงจะยิ้มได้เมื่อภัยมา

ธรรมะจากคุณครูไม่ใหญ่

๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

สิ่งที่ต้องแสวงหา เล่ม ๒ (หน้า ๒๔๑ - ๒๔๓)

ภาพดีๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน