สร้างอารมณ์สบาย

ใครพอเริ่มนั่งก็เครียดแล้ว ไม่สบาย แสดงว่าทำไม่ถูกวิธี แสดงว่ามีความตั้งใจมาก จนกระทั่งติดเป็นนิสัย อย่าฝืนทำต่อ ต้องเลิกทำ แล้วก็มาหายใจสบาย ๆ ดูนั่นดูนี่ให้สบายใจ พอสบายใจแล้วค่อยเริ่มใหม่

ต้องหมั่นสอนตัวเองว่า เราจะนั่งเอาบุญอย่างเดียวนั่งสบาย ๆ เราไม่ได้หวังผลว่า เราจะเห็นอะไร การเห็นนั้นเป็นผลพลอยได้เท่านั้นเอง เราต้องการนั่งอย่างสบาย ๆ พอเรานึกบ่อย ๆ เข้า อาการเหล่านี้จะค่อย ๆ คลี่คลายไปเอง ในภายหลัง

พอเราเริ่มหลับตา อย่าไปบีบเปลือกตาแบบคนตาหยีอย่างนั้นไม่เอานะ ต้องปิดเปลือกตาพอดี ๆ แล้วอย่าไปจ้องศูนธ์กลางกาย ถ้าจ้องแล้วเดี๋ยวมันดึงระบบประสาทลงมามันจะตึง ให้นิ่ง ๆ เฉย ๆ สบายตรงไหนก็วางใจตรงนั้น

สมมติว่า ถ้าเรานิ่ง ๆ แล้วมันสบายข้างนอก ข้างหน้าหรือสบายในอวกาศโล่ง ๆ ที่ไหนก็แล้วแต่ ช่างมัน ทำอย่างนี้ไปก่อนนะ ทำอย่างนี้แล้วจะแก้ตรงนี้ได้ แล้วมันจะหายไปเลยตอนนี้อย่าเพิ่งไปกังวลตรงนี้ ปรับให้สบายก่อน เดี๋ยวมันลงของมันเองในภายหลัง

สำหรับคนที่นั่งแล้วรู้สึกตึงเครียด ต้องฝึกสร้างอารมณ์สบาย ๆ นะ พยายามนึกถึงสิ่งที่ทำให้สบาย ใจจะได้คลื่คลาย

เวลานั่ง อย่าไปตั้งความหวังไว้ เราจะต้องเอาให้ได้จะต้องเอาให้เห็น จะต้องเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ เดี๋ยวจะตั้งใจมาก แล้วเครียด ต้องฝึกนะ ฝึกให้สบาย

คนที่เขาได้ แต่เดิมก็ไม่ได้มาก่อน ตึงมาก่อน เครียด ฟุ้ง ง่วง เมื่อย มืดมาก่อน เดี๋ยวนี้เขาได้หมดแล้ว

ความสบายเป็นหัวใจ ค่อย ๆ ฝึก ค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไปอย่าไปรีบร้อน เร่งรีบให้ได้เดี๋ยวนี้ อย่าคิดอย่างนั้น ต้องค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไป เหมือนการเจริญเติบโตของต้นไม้ค่อย ๆ โตขึ้นทีละเล็กทีละน้อยเรื่อยมา ใจก็ค่อย ๆ พัฒนาไปทีละนิด ทีละหน่อย ทีละน้อย ๆ แล้วก็เยอะขึ้น ๆ เดี๋ยวเราจะค่อย ๆ เข้าใจเอง อย่าใจร้อน

ธรรมะจากคุณครูไม่ใหญ่

๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๖, ๑๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๖

สิ่งที่ต้องแสวงหา เล่ม ๒ (หน้า ๒๑๔ - ๒๑๗)

ภาพดีๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน