สมาธิคุณก็ทำได้

การทำสมาธิ ถ้าเป็นคนปกติธรรมดา ไม่สูญเสียระบบรับรู้ทางจิตประสาท อย่างคนบ้าหรือปัญญาอ่อน สามารถทำได้ทุกคนนะลูกนะ

ธรรมะของพระพุทธเจ้าแม้ลึกซึ้ง แต่เราก็สามารถเข้าถึงได้ถ้าเรารู้จักวิธีการ ซึ่งมันไม่ได้ยากอะไรเลย แต่เรามักจะเข้าใจว่ายาก เพราะเราได้ยินได้ฟังคนโน้นคนนี้พูด หรือเราจินตนาการของเราเองว่ามันคงยาก คงผูกขาดเฉพาะพระธุดงค์ที่แบกกลด เข้าป่ากันไป

ความจริงแล้วสมาธิเหมาะสมกับทุกคน และสามารถทำได้ในทุกที่ ไม่ว่าจะเป็นป่าไม้หรือป่าคอนกรีต ในบ้าน เราสามารถทำใจของเรา ให้เป็นสมาธิได้ ในทุกหนทุกแห่ง ถ้าเรารู้ธรรมชาติของใจว่า ไม่ชอบบังคับ แต่ชอบการประคับประคอง

แล้วก็ต้องเริ่มต้นให้ถูกวิธีการ ตั้งแต่ท่านั่ง การผ่อนคลายทั้งร่างกายและจิตใจ เดี๋ยวเราจะเห็นว่า มันไม่ได้ยากเลย ยากไม่มาก ยากพอสู้ พอที่เราสามารถจะทำใจให้เป็นสมาธิได้

แม้การวางใจ ก็ให้ลูกทุกคนผ่อนคลาย ทั้งร่างกายและจิตใจ ไม่ผูกพันกับคนสัตว์สิ่งของใด ๆ ทั้งสิ้น ให้ทำคล้าย ๆ กับเราอยู่คนเดียวในโลกให้สบาย ๆ ทำความรู้สึกตรงนี้ให้ได้เสียก่อน

คราวนี้เราก็ลัดขั้นตอนไปเลย ให้น้อมใจมาหยุดนิ่ง ๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งอยู่ที่กลางท้องของเรา ในระดับที่เหนือจากสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ

สมมติว่า เราหยิบเส้นด้ายขึ้นมา ๒ เส้น นำมาขึงให้ตึงจากสะดือทะลุไปด้านหลังเส้นหนึ่ง จากด้านขวาทะลุไปด้านช้ายอีกเส้นหนึ่ง ให้เส้นด้ายทั้งสองตัดกันเป็นกากบาท จุดตัดจะเล็กเท่ากับปลายเข็ม เหนือจุดตัดนี้ขึ้นมา ๒ นิ้วมือ เรียกว่า ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗

ทำความรู้จักไว้เท่านั้นว่า ฐานที่ ๗ อยู่ตรงนี้ แต่ในแง่ของการปฏิบัติจริง ๆ เราแค่มาทำความรู้สึกว่า ใจของเราอยู่ในกลางท้อง ทำอย่างนี้แค่นี้เท่านั้น 

ซึ่งความจริงอาจจะไม่ตรงฐานที่ ๗ เพราะเราเป็นผู้ฝึกใหม่ อาจจะอยู่ใกล้เคียงกัน แต่ไม่ได้เป๊ะเลย เราอย่ามัวไปควานหาหรือกังวลกับฐานที่ ๗ มากเกินไป

เอาเป็นว่าพอเราหลับตาแล้วเก็บใจไว้กลางท้อง ทำความรู้สึกไว้ในตัว ให้ใจของเรามาอยู่กับเนื้อกับตัวตรงนี้

ธรรมะจากคุณครูไม่ใหญ่

ง่ายแต่ลึก เล่ม ๕ (หน้า ๒๕-๒๖)

ภาพดีๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน