วัดกันที่ความใสกับความหมอง

บทสรุปของชีวิตไปวัดกันตอนใกล้จะละโลก วัดกันที่ความหมองกับความใส นี่เป็นคำเก่า ๆ แต่ต้องจำ ไม่จำไม่ได้

จิตฺเต สงฺกิลิฏเธ ทุคฺคติ ปาฏิกงฺขา

จิตเศร้าหมองไม่ผ่องใส ทุคติเป็นที่ไป

จิตฺเต อสงฺกิลิฏเธ สุคติ ปาฏิกงฺขา

จิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป

 

จำง่าย ๆ คือ วัดกันที่หมองกับใส ไม่ได้วัดกันที่ฐานะ ไม่ได้วัดว่าใครรวยใครจน ฉันรวยนะมีเงินเป็นแสนล้าน เป็นมหาเศรษฐีของโลก 

เพราะฉะนั้น ฉันต้องไปสุคติโลกสวรรค์ เธอจนเธอต้องไปอบายก็ไม่ใช่ หรือวัดว่าใครสวยใครหล่อใครขี้เหร่ก็ไม่ใช่ แต่วัดกันที่บุญกับบาป ความดีกับความชั่วเท่านั้น

เป็นเรื่องแปลกที่ความรู้ตรงนี้ขาดหายไปช่วงหนึ่ง หลังจากพุทธปรินิพพานไปแล้ว ในระยะหลัง ๆ ชักลืมเลือน มีอะไรใหม่ ๆ มาที่เป็นไฮเทค แล้วก็หวือหวาตามกันไป 

จนกระทั่งหมดเวลาของชีวิต แล้วก็ไปเจอหมองกับใส แล้วก็มีอบายภูมิกับสุคติภูมิเป็นที่รองรับ ซึ่งชีวิตตรงนั้นยาวนานมาก แต่อบายภูมิยาวนานกว่าสุคติภูมิมาก ซึ่งมันไม่ยุติธรรมเลย

ธรรมะจากคุณครูไม่ใหญ่

๑๖ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

บางสิ่งที่แสวงหา (หน้า ๑๒-๒๕)

ภาพดีๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน